داشتن دندان اضافی ، که به آن “هایپردونشیا” نیز گفته میشود، وضعیتی است که در آن فرد بیش از تعداد معمول دندانهای دائمی یا شیری دارد. این دندانهای اضافی معمولاً در ناحیه جلوی دهان و بیشتر در فک بالایی مشاهده میشوند. این عارضه میتواند منجر به مشکلاتی مانند شلوغی دندانها، مشکلات بایت و حتی تأخیر در رویش دندانهای طبیعی شود. درمان معمولاً شامل کشیدن دندانهای اضافی است تا فضای کافی برای دندانهای طبیعی فراهم شود و از مشکلات احتمالی جلوگیری گردد. علل بروز این مشکل ممکن است شامل عوامل ژنتیکی یا برخی شرایط پزشکی خاص باشد.
دندان اضافه یا هایپردونشیا چیست؟
هایپردونشیا (Hyperdontia) یک اصطلاح پزشکی برای دندان های اضافی است. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است موارد زیر را داشته باشند:
- یک یا چند دندان اضافی.
- رشد دندان در یک یا هر دو طرف دهان آنها.
- رشد دندان روی فک بالا، فک پایین یا هر دو. (هایپردونشیا در فک فوقانی بسیار شایع تر است.)
- رشد دندان که به تنهایی یا به صورت دسته ای ظاهر می شوند.
- رشد دندان قابل مشاهده یا دندان های اضافی پنهان
این مشکل دندان های شیری (کودکی) و دائمی (بزرگسالان) را تحت تاثیر قرار می دهد، به این معنی که هر کسی می تواند به آن مبتلا شود. به طور معمول، کودکان در مجموع 20 دندان شیری و بزرگسالان در مجموع 32 دندان دائمی دارند. بنابراین، کودکان با بیش از 20 دندان و بزرگسالان با بیش از 32 دندان دچار هایپردونشیا هستند.
انواع دندان های اضافی
دندانپزشکان دندان های اضافی را با توجه به موقعیت آنها در دهان طبقه بندی می کنند:
مزیودنس ها رایج ترین نوع دندان های اضافی هستند. آنها مستقیماً در پشت دندان های جلویی بالایی شما رشد می کنند.
پارامولرها در کنار دندان های آسیاب شما (به سمت زبان یا گونه) رشد می کنند.
دیستوملرها در راستای (پشت) بقیه دندانهای مولر شما بیرون میآیند.
دندان های اضافی اشکال مختلفی نیز دارند، از جمله:
- مخروطی (مخروطی شکل).
- مکمل (یک دندان اضافی که به شکل یک دندان معمولی است).
- سلی (بشکه ای شکل).
- ادونتوما (تومور بی ضرر و غیر سرطانی که شبیه توده یا دندانی با شکل غیر طبیعی است).
علائم داشتن دندان اضافی یا هایپردونشیا چیست؟
در بیشتر موارد، هایپردونشیا باعث درد نمی شود. اما اگر یک دندان اضافی فشار زیادی به لثه یا فک شما وارد کند، ممکن است این علائم را تجربه کنید:
- درد
- تورم
- حساسیت به لمس
- ازدحام بیش از حد دندان ها
- عفونت
چه چیزی باعث رشد دندان اضافی می شود؟
متخصصان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث هایپردنشیا می شود، اما چندین عامل را که می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند، شناسایی کرده اند، از جمله:
- ژنتیک
- لامینای دندانی بیش فعال (سلول های مسئول رشد دندان).
- آتاویسم – هنگامی که یک ویژگی ژنتیکی اجدادی دوباره ظاهر می شود. (برای مثال، این امکان وجود دارد که اجداد ما برای خرد کردن آجیل و گیاهان خام در رژیم غذایی اولیه خود به دندان های اضافی نیاز داشته باشند.)
- برخی از بیماری ها
بیماری های مرتبط با هیپردنشیا
همیشه مشخص نیست که چرا برخی افراد یک یا چند دندان اضافی در دهان خود دارند و برخی دیگر نه. اما دندانهای اضافی در افراد با شرایط خاصی شایعتر است، مانند:
- افراد مبتلا به سندرم گاردنر
- افراد دارای شکاف لب و شکاف کام.
- سندرم داون
- سندرم اهلرز-دانلوس.
- دیسپلازی کلیدوکرانیال.
- بیماری فابری
عوارض هایپردونشیا چیست؟
در برخی موارد، داشتن یک یا چند دندان اضافه هیچ عارضه ای ایجاد نمی کند. اما بسته به محل دندان های اضافی شما، ممکن است این عارضه ها رخ دهند:
- نهفتگی دندان (زمانی که یک دندان به طور جزئی یا کامل در استخوان فک شما گیر می کند)
- مشکل در جویدن
- ازدحام بیش از حد دندان ها
- کج شدن دندان ها
- مال اکلوژن (زمانی که فک بالا و پایین به درستی روی هم قرار نگیرند)
- پوسیدگی دندان
- بیماری لثه
- تشکیل کیست های دهان (غیر سرطانی)
هایپردونشیا چگونه درمان می شود؟
همه افراد به درمان این عارضه نیاز ندارند. اما اگر دندان های اضافی شما با سلامت دهان یا عملکرد جویدن شما تداخل داشته باشد، دندانپزشک کودکان ممکن است برداشتن آنها را توصیه کند. برای مثال، ممکن است نیاز به کشیدن دندان داشته باشید اگر:
- در جویدن صحیح مشکل دارید
- احساس درد یا ناراحتی میکنید
- در مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن صحیح مشکل دارید
- از ظاهر دندان های خود خجالت بکشید
اگر به دلیل هیپردنشیا ، درد خفیف و گاه به گاه دارید، ممکن است مصرف NSAID (داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم مفید باشد.
سخن اخر
داشتن دندان های اضافی رایج نیست، اما به طور کلی ضرری به شما نمی رساند. تا زمانی که این عارضه باعث درد یا مشکلات جویدن نمی شوند، احتمالاً نیازی به انجام کاری هم ندارید. اما زمانی که اولین نشانه از هایپردونشیا ظاهر شد ، حتما با پزشک خود تماس بگیرید. درمان زودهنگام می تواند خطر مشکلات طولانی مدت را کاهش دهد.
ثبت ديدگاه